باگاتل شمارهٔ ۲۵ در لا مینور، وو ۵۹، معروف به برای الیزه fur elise قطعهای محبوب برای پیانو اثر لودویگ فان بتهوون است. بتهوون «برای الیزه» را در حدود سال ۱۸۱۰ تصنیف کرد. این اثر هرگز در زمان زندگی آهنگساز منتشر نشد و نخستین بار در سال ۱۸۶۷، چهل سال پس از مرگ وی، منتشر گردید. به گفتهٔ لودویگ نول، یابندهٔ قطعه، عبارتِ «برای الیزه در ۲۷ آوریل به عنوان یادگاری از ل. ف. بتهوون» در متن دستنویس که اکنون گم شدهاست، نوشته شده بودهاست. امروزه هویت دقیق الیزه مشخص نیست؛ وانگهی، برخی پژوهشگران احتمال میدهند که الیزه، ترزه مالفاتی، دوست نزدیک بتهوون بودهاست.