موزیک داغ

آهنگ The Final Countdown از گروه راک سوئدی یوروپ است که در سال ۱۹۸۶ میلادی منتشر شد. ترانه آن توسط جویی تمپست خوانده شده است و در اصل برای افتتاحیه کنسرتشان، آن را ساخته بودند. این اثر اولین تک آهنگ از سومین آلبوم استودیویی گروه آن ها محسوب می شود. آهنگ آخرین شمارش معکوس در همان سال در جدول بهترین آهنگ های سوئد، فرانسه، اتریش، فلاندرز، بریتانیا، سوئیس در رتبه اول و در جدول نروژ جزو ده ترانه اول قرار گرفت.

آهنگ The Time of My Life توسط بیل مدلی و جنیفر وارنز خوانده شده و به عنوان آهنگ اصلی فیلم رقص کثیف در سال 1987 میلادی استفاده شد. این آهنگ برنده جوایز متعددی از جمله جایزه اسکار، جایزه گلدن گلوب برای بهترین آهنگ اصلی و جایزه گرمی برای بهترین اجرای دو نفری یا گروهی با آواز است. رقص کثیف فیلمی با ژانر عاشقانه و رقص است که فیلمنامه آن را النور برگستاین نوشته و امیل آردولینو آن را کارگردانی کرده‌است. بازیگران اصلی فیلم پاتریک سوویزی و جنیفر گری هستند.

آهنگ JE T'AIME ژوتم به معنای «دوستت دارم» یکی از معروف ترین کارهای لارا فابیان می باشد که در سال 1996 میلادی منتشر شد. وی به زبان‌های فرانسوی، ایتالیایی، اسپانیایی، انگلیسی و روسی ترانه خوانده. آهنگ های لارا از آن‌رو مشهور و پرطرفدار است که آن ها را با تمام احساس اجرا می‎کند. او از پدری بلژیکی و مادری ایتالیایی متولد شد و به تشویق پدر گیتاریست خود در کلاس‌های آوازخوانی حضور پیدا کرد. در بیست سالگی به کانادا مهاجرت کرد و اولین آلبوم خود را به زبان فرانسه به نام Lara Fabian در کانادا منتشر کرد که با اقبال عمومی مواجه شد.

آهنگ The Show Must Go On اجرایی از گروه راک کویین است که دوازدهمین و آخرین ترک آلبوم سال ۱۹۹۱ میلادی آن‌ها با عنوان «Innuendo» را تشکیل می‌دهد. ترانه‌نویسی این آهنگ را به تمام اعضای کویین نسبت می‌دهند اما در اصل توسط برایان می نوشته شده‌است. آهنگ «نمایش باید ادامه یابد» در واقع شرحی است بر تلاش‌های فردی مرکوری، خوانندهٔ گروه که علی‌رغم نزدیک شدن به پایان زندگیش هنوز به اجرای برنامه می‌پرداخت. تنها شش هفته پس از انتشار این ترانه فردی مرکوری درگذشت و این اتفاق سبب شد تا این آهنگ بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

آهنگ Got to Be Real اثری معروف در سبک دیسکو از شیریل لین خواننده آمریکایی در سال 1978 میلادی است. ترانه آن توسط دیوید پیک ​​و دیوید فاستر نوشته شد. این آهنگ که اولین تک آهنگ لین بود در ایالات متحده به رتبه دوازده در جدول بیلبورد ۱۰۰تای برتر رسید و در اوایل سال 1979 رتبه یک را در جدول تک‌آهنگ‌های برتر بدست آورد. دیو فاوبرت یکی از منتقدین مشهور در زمینه موسیقی این آهنگ را به عنوان "یکی از بزرگترین تغییرات کلیدی در تاریخ موسیقی" نام برد.